Beth Smith en Jillian Moreno wonen ongeveer 30 minuten van elkaar vandaan en brengen veel tijd door met spinnen, wisselen ideeën uit en moedigen elkaar aan. De laatste tijd is het weven steeds meer in hun gedachten geslopen. "Zou het niet leuk zijn," zeiden ze, "om een project te doen waarbij we ons garen spinnen en weven en kijken wat er gebeurt?" "Ja!" zeiden ze, "dat klinkt als een geweldig plan." Dat dachten wij ook. Tot het einde van het jaar zullen ze op de Schacht Spindle-blog berichten plaatsen over hun reis met handgesponnen garen op een rigid heddle-weefgetouw.
Beth
Ik ben diep in het weven van de yardage. Diep. Ik ben pas ongeveer 1/3 van de weg, maar de stof is prachtig. Mooi genoeg dat ik word aangemoedigd om door te gaan. Ik zeg absoluut niet dat iedereen 6 yards witte stof wil weven. Als dat te veel voor je lijkt, voeg dan kleur toe. Maar ik heb een lange en heerlijke relatie met wit.
Ik heb ook veel geleerd.
Ten eerste heb ik geleerd dat met een kleverig garen een strakkere spanning beter is. Dit garen is kleverig omdat het wollen gesponnen is, dus er zijn veel kleine stukjes die uitsteken. Dat betekent dat wanneer de sheds veranderen, de scheringdraden aan elkaar vast komen te zitten. Een strakke spanning zorgt ervoor dat de draden gemakkelijker langs elkaar heen kunnen bewegen.
Je zou kunnen zeggen: "Maar Beth, je had het in de vorige post over hoe de draden minder twist hebben in de singles en de ply! Hoe kun je de spanning zo veel verhogen?" Nou, laat me je vertellen. Dat kan. Denk aan een stuk papier. Je kunt er heel gemakkelijk één stuk afscheuren. Als je echter een stapel van 200 pagina's neemt, kun je het niet afscheuren. Het werkt hetzelfde met garen. De spanning wordt verdeeld over de hele scheringbreedte en dus kan ik, hoewel ik gemakkelijk één draad met mijn handen kan breken, de spanning verhogen zonder dat er iets breekt.
Ten tweede leerde ik het voordeel van het vaker vooruitschuiven van de schering. De belangrijkste reden hiervoor is dat op het stijve heddle weefgetouw één set draden stil blijft staan en de andere op en neer wordt bewogen. De draden die op en neer bewegen, worden uitgerekt. Naarmate je meer en meer weeft en niet vooruitschuift, worden die draden nog verder uitgerekt omdat er een kortere lengte garen in de op- en neerwaartse schacht moet. Om te voorkomen dat ze te veel worden uitgerekt, schuif ik elke 2 inch of zo vooruit.
Ten derde is de Schacht Flip beter dan andere vaste hevels met de dubbele heveloptie. Omdat de tweede hevelplek is ingebouwd, staat alles op de juiste positie wanneer u sheds verwisselt. Omdat de achterste hevel iets hoger zit dan de voorste hevel, staat alles op één lijn. Bij een ander merk dat ik gebruikte, is de open shed niet zo schoon voor het riet als bij de Schacht. Alle rommel zit achter, zoals u op de foto kunt zien.
Als ik thuis ben, zorg ik er gewoon voor dat ik elke dag wat weef. Het kost me ongeveer een uur om 6 inches te weven, dus ik moet volhouden.
Nog een tip: zorg dat je je garen een beetje een hoek geeft bij elke worp van de shuttle. Het inslaggaren zal langer zijn dan de scheringbreedte wanneer je het erin slaat, maar vanwege de op-en-neergaande beweging rond elke scheringdraad heb je die extra lengte nodig.
En zodat je het weet... Ik weef deze stof gelijkmatig. Ik heb 20 uiteinden per inch en dus match ik dat met 20 steken per inch. Ik heb besloten dat ik deze stof nog een keer wil proberen met de ketting nog dichter bij elkaar en kijken wat er gebeurt als ik een kettingstof weef. Ik heb de neiging om tijdens een project vragen te stellen die leiden tot nog meer experimenten. Ik houd je op de hoogte van de resultaten.
Jillian
Eindelijk is het tijd om te weven! Nou ja, nadat ik het weefgetouw heb kromgetrokken.
Ik ben erg blij dat ik een testweefwerk heb gedaan voordat ik aan dit hoofdproject begon. Ik heb behoorlijk wat geleerd, gewoon iets op en van het weefgetouw krijgen zonder me zorgen te maken over de uitkomst.
Ik heb al mijn garen in cakes gewikkeld voordat ik het kromde, ik wist dat ik niet wilde kromtrekken van garen op een swift. Het was te warrig toen ik dat probeerde met mijn sjaal.
Terwijl ik mijn garen opwond, heb ik de wpi van alle drie de garens opnieuw gemeten en kreeg ik vrij consistent 9, een beetje groot voor een 8 epi sett. Terwijl ik opwond, dacht ik na over mijn toekomstige omslagdoek, ik wilde hem echt draperen en ik las op een paar weefblogs dat voor effenbinding je sett ½ (ish) wpi moet zijn, dus besloot ik mijn sett te veranderen van 8 epi naar 5 epi.
Ik weet het, ik leef aan de wilde kant.
Ik heb mijn schering- en inslagberekening opnieuw gedaan. Ik wist dat ik genoeg had, dat mijn garentotalen minder zouden zijn met een kleinere sett, maar ik wilde het in zwart-wit zien. Mijn nieuwe totalen zijn 163 yards voor schering (omlaag van 261) en 140 yards voor inslag (omlaag van 224). Ik heb alles hetzelfde gehouden: afgewerkte maat van 12”x 60”, 12” voor weefafval, 10% voor take up en 10% voor draw in; ik heb alleen de sett van 8 naar 5 veranderd.
Dat mijn omslagdoek minder garen nodig heeft, maakte me blijer vanuit een kleurstandpunt. Ik heb drie garens, een voornamelijk rode, een voornamelijk oranje en een donkerpaarse. Door over het algemeen minder yardage te gebruiken, hoef ik niet zo zwaar in het donkerpaarse garen te dippen dat de rest van de kleuren zal dempen.
Ik gebruikte de directe methode van het scheren, hetzelfde als mijn oefenweven. Ik dacht er wel aan om mijn weefgetouw deze keer de goede kant op te draaien! Ik vind het fijn om op deze manier te scheren; het is snel en gemakkelijk. Het neemt wel ruimte in, maar ik heb de eettafel een avondje gegijzeld. Het rijgen van 5 epi gaat fantastisch snel en ik heb mijn omslagdoek uiteindelijk iets breder gemaakt dan ik oorspronkelijk had gepland; ik heb 14” in plaats van 12” geregen. Dit is precies waarom ik in termen van "ish" moet denken -- ik verander mijn plannen graag onderweg.
Toen ik begon met weven, herinnerde ik me wat ik had geleerd over de plaatsing van inslaggaren en zelfkanten. Voor mij blijven mijn zelfkanten gelijkmatiger als ik mijn garen in een boog in plaats van diagonaal plaats. Ik weet niet precies waarom, maar het verschil in mijn oefenstuk was dramatisch, dus ik zorgde ervoor dat ik het op deze manier deed.
Ik ben erg blij dat ik mijn Cricket van kamer naar kamer kan vervoeren; ik werkte aan de eettafel, op mijn schoot en met behulp van de standaard. Ik heb extra liefde voor het weven op de standaard omdat de hoogte van het weefgetouw bijna gelijk is aan de hoogte van de opening op mijn Matchless, dus mijn favoriete spinstoel is ook perfect om te gebruiken voor het weven.
Klaar voor mijn hete tip en mijn limonade-van-citroenen-moment? Ik realiseerde me dat het weven van 5 inslagdraden per inch lastiger was dan ik dacht vanwege de noodzaak van nauwkeurigere afstand en de noodzaak om op te letten. Ik sneed echter deze week mijn wijsvinger tot op het bot in de keuken (vraag het niet, het was monumentaal stom) - een verwonding waarvoor 7 hechtingen en een dikke pleister nodig waren. Om mezelf te helpen mijn inslagafstand te behouden, markeerde ik 5 gelijkmatig verdeelde lijnen van meer dan een inch op mijn pleister en gebruikte deze om mijn kettingdraden te controleren. Perfect lui/geniaal, mijn favoriete soort truc!
