Mijn hoop voor de School of Textile Arts is om een ​​levendige en aanmoedigende ruimte te creëren waar mensen zich geïnspireerd voelen om met anderen te leren en deel uit te maken van de schoolgemeenschap. Ik leerde voor het eerst weven 50 jaar geleden als uitwisselingsstudent op een huishoudschool in IJsland. Ik leerde verschillende textielambachten - borduren, breien, naaien - maar het was het weven dat me fascineerde. Het is geen understatement om te zeggen dat mijn leven nooit meer helemaal hetzelfde was.

Toen ik in 1976 naar Boulder verhuisde, volgde ik lessen aan de Boulder Free School en leerde ik kaartweven en wandtapijtweven, maar het was in mijn klas met Deborah Chandler (toen Redding) dat ik echt begon te begrijpen hoe weven werkte. Ik leerde ook het belang van goed lesgeven: hoe het studenten kan meenemen. Deborah was het voorbeeld van dit goede lesgeven voor mij en vanaf dat moment wilde ik elke dag in mijn passie leven.

Kort daarna begon ik te werken aan het tijdschrift Handwoven bij Interweave Press en werd uiteindelijk de redacteur. Ik redigeerde ook boeken, waaronder, ironisch genoeg, Deborah's Learning to Weave . Ik vond het geweldig om te redigeren en ontdekte dat het echt een vorm van lesgeven was. Als ik niet kon begrijpen wat de auteur zei, wist ik dat mijn lezers dat ook niet konden. Ik vond het geweldig om nieuw materiaal naar wevers te brengen waarmee ze konden groeien in hun vak.

Nadat ik een functie bij Schacht Spindle Company had gekregen, gaf ik les in het weven van stijve heddles in mijn plaatselijke wolwinkel, schreef ik een paar boeken en gaf ik workshops aan gilden door het hele land. Ik zag met eigen ogen hoe weven studenten naar een compleet nieuwe wereld bracht. Ze hielden van de beweging van het heen en weer gooien van de schietspoel, de opwinding van het zien van een patroon dat zich ontwikkelde en een nieuwe gemeenschap waar ze hun ervaringen met anderen konden delen.

Mijn werk met gedetineerde jongeren heeft mijn visie dat weven (en andere ambachtelijke disciplines) helend kunnen zijn, sterk beïnvloed. Dit was waarschijnlijk de meest verbluffende onderwijservaring die ik ooit heb gehad. Ik vond het geweldig om met kinderen te werken die geen idee hadden wat weven was, en vervolgens getuige te zijn van hun groei, vaardigheid en zelfvertrouwen naarmate de weken vorderden.

Hoewel weven mijn persoonlijke focus is, ben ik een groot voorstander van alle textielkunsten: spinnen, breien, haken, vilten, verven, enzovoort. Ik wil investeren in de cultivering van een levendige en productieve toekomst voor de textielkunsten.

Met het opzetten van deze school wil ik kansen creëren voor studenten om samen te komen om een ​​nieuw textielambacht te leren, hun vaardigheden en begrip te vergroten en zich energiek te voelen door leraren en medestudenten. Ik wil creativiteit, vakmanschap en plezier in leren bevorderen.