Door Chase Ford
Corduroy is een poolweefsel dat ontstaat door het weven van floats langs een grondweefsel. De floats worden na het weven gesneden om de pool te vormen. Corduroy kan enkel of dubbel zijn. Over het algemeen wordt dubbel corduroy gebruikt door handwevers omdat het de dichtste van de twee weefsels is. Er zijn veel variaties mogelijk. Peter Collingwood's The Techniques of Rug Weaving onderzoekt corduroy in detail en is een uitstekende bron.
Bemonstering
Ik begon met een monster. Voor inspiratie keek ik naar Loie Stenzel's "Madras Double Corduroy Rug" op pagina 16 van Handwoven's Design Collection 8 (Interweave Press) en Joe Ben Wheat's boek Blanket Weaving in the Southwest . We vonden Loie Stenzel's suggestie om zowel stoffen met patronen als effen stoffen te gebruiken leuk, dus ik heb wat tijd besteed aan het vertrouwd raken met de kleurenpaletten die in de dekens in Wheat's boek voorkomen. Ik vond verschillende kleuren en prints van een lichtgewicht 100% katoenen stof om mee te samplen.
Samplen lijkt misschien een gedoe, maar het is het extra werk echt waard. Ik leerde welke kleuren goed bij elkaar pasten en welke niet genoeg contrast boden, hoe lang de floats moesten zijn om de juiste poollengte te krijgen, hoe ik mijn inslagstroken het beste kon knippen om rafelen te minimaliseren. Dit zijn de dingen die ik leerde door alleen maar te weven!
Ontwerpen
Nadat ik de sampler voor dit project had afgerond, besloot ik welke kleuren ik mooi vond en begon ik met het ontwerpen van het uiteindelijke kleed. Tijdens mijn sampling ontdekte ik dat ik door kleuren af te wisselen op de oneven en even patroonpicks en door ze elke paar keer dat ik mijn trappelen herhaalde opnieuw af te wisselen, een mooi schaakbordpatroon kon maken met de vlotters. Ik besloot dit patroon te gebruiken als het hoofdgedeelte van het kleed met contrasterende randen aan beide uiteinden.
Toen ik een globaal idee had van hoe ik het kleed wilde laten lijken, ging ik met wat grafiekpapier zitten en begon ik te spelen met verhoudingen. Uiteindelijk gebruikte ik phi (uitgesproken als fee), een wiskundig getal dat lijkt op pi om de grootte van mijn randen en het centrale gedeelte te bepalen. Phi, ook wel bekend als de "Gulden Snede", wordt vaak gebruikt om verhoudingen te bepalen. Het dankt zijn populariteit aan het feit dat veel dingen in de natuur, zoals de bladeren van planten, evenredig groeien volgens phi. Ik ontwikkelde een ontwerp van 12" lange randen aan beide uiteinden met een centraal gedeelte van 36".
Ik besloot om de zoom aan beide kanten van het kleed 5" te maken, zodat ik genoeg had om mee te werken, aangezien de pool bepaalt hoeveel van de zoom zichtbaar is. Ik heb liever wat extra afval dan te weinig geweven.
Omdat de schering vrijwel onzichtbaar is onder de vodden, is de enige plek waar het zichtbaar is de zoom aan het begin en einde van het kleed. Om deze reden heb ik gekozen voor een diepblauwe 8/4 polykatoenen schering die contrasteerde met de poolranden en paste bij de donkere delen van het midden.
Volgens Peter Collingwood's The Techniques of Rug Weaving is het een goed idee om altijd een heel aantal herhalingen of een heel aantal plus een half te rijgen om onnodige complicaties te voorkomen. Bij 4 uiteinden per inch, met 20 uiteinden per herhaling, past het totale aantal kettingdraden perfect in 6 rijgherhalingen om mijn gewenste weefbreedte van 30" te krijgen. De blokdraad die in dit tapijt is gebruikt, heeft vijf kettingdraden op elke schacht. Op de foto hierboven ziet u mij het Cranbrook Loom scheren.
Belangrijk om te onthouden is dat de lengte van de pool de helft is van de lengte van de float, omdat de float wordt afgesneden. Een manier om de floats te verlengen en een diepere pool te maken, is om handmatig elke float omhoog te trekken terwijl u weeft. Dit vereist meer inslag en zal langzamer zijn om te weven dan gewoon de shuttle te gooien en te slaan.
Het berekenen van de stoflengte
Om te bepalen hoeveel yardage van elke kleur ik nodig zou hebben voor inslag, berekende ik de oppervlakte van mijn sampler en leerde dat 2 yards stof ongeveer 252 vierkante inch aan verdrievoudigde rag inslagstroken van 3/4 inch breed zou opleveren. Ik verdrievoudigde de inslag om kleuren subtieler te laten mengen en voor extra dikte. Vervolgens berekende ik de oppervlakte die ik wilde dat het uiteindelijke kleed zou worden en kreeg 1800 vierkante inch. Vervolgens nam ik de afmetingen van elk kleurgedeelte en berekende de oppervlakte om te weten hoeveel van elke kleur ik nodig had. Ik voegde een extra yard of twee toe aan al mijn getallen om er zeker van te zijn dat ik genoeg zou hebben. Ik ontdekte dat ik 6,5 yards van het wit in de randen nodig zou hebben, 2 yards voor de lichtblauwe strepen in de randen en 6 yards van zowel lichte als donkere stoffen voor het middelste patroongedeelte van het kleed. Dit maakte de totale hoeveelheid stof die ik nodig had ongeveer 20,5 yards.
Stroken snijden
Ik ontdekte dat de eenvoudigste manier om mijn stroken te knippen was om een rechte rand en een roterende snijder te gebruiken op een zelfherstellende mat met een gemeten raster. Het verbinden van de stroken werd eenvoudig gemaakt met een afwasbare lijmstift. De lijm is onzichtbaar als het droog is, en zodra het weefsel is gewassen, zal de lijm volledig verdwijnen. Wanneer ik zag dat twee stroken die aan elkaar waren gelijmd als een float fungeerden, probeerde ik de lijmnaad in het midden van de float te centreren, zodat wanneer de lijm oploste tijdens het wassen, de consistentie van de floatlengte niet zou worden beïnvloed.
Weven
Het weven van dit kleed gaat erg snel, want elke trappelende herhaling levert ongeveer 1" op. Het is een simpele, rechte trappeling. Dit was de eerste keer dat ik een tempel gebruikte en hoewel ik altijd op mijn zelfkanten let, hielp het echt om ze mooi recht te houden onder alle spanning van de lappen.
Door het inrijgen en het wisselen tussen inslagkleuren, wordt de selvedge warp niet van tijd tot tijd vastgegrepen. Om dit te verhelpen, lette ik gewoon op wat er gebeurde bij de selvedges en plaatste mijn schietspoel over of onder de randdraad indien nodig.
Afwerking
Nadat ik het kleed van het weefgetouw had geknipt, was de eerste taak om aan beide uiteinden een zigzagsteek te maken om te voorkomen dat de zoom zou gaan rafelen. Voordat ik de zoom afmaakte, knipte ik de pool. De vlotters liggen niet direct boven elkaar, maar zijn verspringend, dus het is belangrijk om voorzichtig te zijn om niet per ongeluk in de secties erboven of eronder te knippen. Mijn laatste stap was om het kleed te zomen, waarbij ik de zoom breed genoeg maakte om net onder de pool uit te steken.
