Door Melissa Ludden Hankens
Toen ik begon met het plannen van dit project, dacht ik dat het over overshot zou gaan, maar er gebeurden een paar dingen. Ten eerste besloot ik dat overshot nog wat meer tijd en onderzoek nodig had voordat ik je een duidelijk en gebruiksvriendelijk artikel kon bieden. Dus ik beloof je overshot in de toekomst, maar niet deze maand.
Het tweede dat gebeurde was Margo Selby. Als je haar boek Color and Texture in Weaving nog niet hebt gezien, raad ik je ten zeerste aan om er een exemplaar van te kopen. Veel bibliotheken hebben weefboeken in hun schappen staan. Dit is een geweldige manier om te ervaren wat een bepaald boek te bieden heeft zonder dat je er geld aan uitgeeft totdat je zeker weet dat je niet meer zonder kunt (het geld en het boek). Haar werk inspireerde me om te experimenteren, door kleuren en texturen te veranderen tot ik tevreden was met het resultaat.
Mijn oorspronkelijke plan was om een katoenen en wollen stof te weven voor een eenvoudig jasje voor de herfst. Ik koos 8/2 ongemerceriseerd katoen voor de schering. Ik ben altijd een voorstander van efficiënter werken, dus ik wikkelde mijn vijf-yard schering drie uiteinden tegelijk (ik mengde drie kleuren). Vervolgens rijgde ik de volledige 26" breedte van mijn Baby Wolf met 24 uiteinden per inch. Ongemerceriseerd katoen is niet zo glad als zijn gemerceriseerde zusje.
Zorg ervoor dat je je schering alleen van de beater tot de borstboom kamt terwijl je je schering opwindt. Dit is vooral handig als je scheringeinden niet zo meewerkend zijn als je had verwacht en je te maken hebt met een vrij lange schering. Ik zal er ook op wijzen dat ik een front-to-back scheringmaker ben. Ik laat het hierbij, want gesprekken over scheringtechnieken raken nogal verhit, vind je niet?
We hebben het gered, ik en mijn ketting, maar ik heb wel drie gebroken draden overgehouden. Ik vermoed dat dit te maken heeft met het opwinden van meerdere draden tegelijk bij het opmeten van de ketting.
Let op: Ik ben net klaar met het scheren van mijn Baby Wolf met dezelfde 8/2 katoen, waarbij ik één uiteinde tegelijk op mijn scheringbord heb gewikkeld en het op de schering heb geboomd was een fluitje van een cent! Geen klitten of gebroken uiteinden.
Ik koos Harrisville Shetland wol voor mijn patrooninslag en 8/2 katoen voor mijn tabby inslag. Dit gebabbel zal meer zin hebben als het overshot-artikel ter sprake komt. Ik weefde ongeveer een inch en besloot al snel dat er niet genoeg contrast was tussen de garenkleuren om het patroon te laten opvallen. Ik was blij met mijn garenkeuze en twijfelde al over het onderwerp van mijn artikel, dus in plaats van een nieuw patroongaren te kiezen, besloot ik het overshot-artikel uit het raam te gooien en begon ik te klooien met het ontwerp.
Opmerking: Het originele patroon dat ik selecteerde kwam uit Marguerite Porter Davison's boek A Handweaver's Pattern Book , p. 134 Squares with Diamonds III. Mijn uiteindelijke stof gebruikte dezelfde rijgvolgorde, maar mijn knoop veranderde naar 1-2(A), 2-3(B), 3-4(C), 1-4(D) en ik trapte ABCDCB, herhaal.
Laten we beginnen met het samplen! Eerst weefde ik een inch van het originele patroon met alleen 8/2 katoen. Ik sloeg de tabby-shots helemaal over en maakte alleen de patroonpicks. Ik vond het er echt mooi uitzien, omdat de kleur die ik gebruikte een donkerder blauw was dat mooi werd aangevuld door de lichtblauwe en groene garens van mijn schering, maar ik wilde een stof met meer body. Vervolgens weefde ik een inch patroonpicks met de Shetland. Het geel viel niet zo op, maar gaf de stof een fijner gevoel.
monsters
Ik was niet helemaal overtuigd van een van deze pogingen en was zeker niet enthousiast over het vooruitzicht om mijn heddles opnieuw te rijgen, maar ik kon gemakkelijk veranderingen aanbrengen in zowel mijn tie-up als mijn treadling-sequentie. Terwijl ik deze twee variabelen aanpaste, weefde ik ongeveer een inch voor elke verandering en maakte ik elke keer een notitie van mijn nieuwe ontwerp. Na mijn vijfde poging had ik mijn voilà-moment. Ik vond een treadling- en tie-up-sequentie die me gewoon goed leek. Mijn excuses als dit ontwerp al bestaat. Ik ben er eerlijk aan gekomen!
Er is iets zo fijns aan het maken van stoffen waar je van houdt. Ik denk dat Margo Selby het het beste verwoordt in haar boek als ze zegt: "Het plezier van weven komt net zo goed voort uit het creatieve proces als uit de praktische voldoening van het maken van je eigen stoffen vanaf nul."
Interessant genoeg is het stuk stof dat bestaat uit monsters van één inch van de verschillende trap- en knoopveranderingen die ik heb gemaakt, mijn favoriete deel van de stof. Ik ben niet iemand die geneigd is om in kleur te weven. Bij mijn persoonlijke weefwerk gebruik ik meestal natuurlijke vezels en kleuren, dus dit kleine experiment opende een nieuwe deur voor mij.
laatste stof
Mijn 5-yard schering leverde 125" stof op, na het wassen. Je kunt een kortere schering gebruiken. Toen mijn afgewerkte stof niet om een jasje schreeuwde, gebruikte ik de helft ervan om een simpele tas voor mijn moeder te maken. De andere helft werd omgevormd tot een bankkussenhoes, waarbij het bemonsterde gebied werd benadrukt. Deze maand geef ik je basisinstructies voor het maken van een bankkussen en -hoes. Als je nog niet eerder hebt genaaid, hoef je alleen maar een paar keer in een rechte lijn te stikken. Je kunt dit met de machine of met de hand doen - ik heb een combinatie van beide gebruikt.
Wees niet bang om te experimenteren en van gedachten te veranderen terwijl je weeft. Door een flexibelere benadering van je weefkunst te omarmen, kun je zomaar iets geweldigs creëren.