Door Benjamin Krudwig
Elke derde donderdag van de maand hebben we een spin-in tijdens onze kantoorvergadering. Tijdens onze laatste vergadering begon ik met het spinnen van handgeverfde merinowol, een bonte lichtgroene en een bonte oceaanblauwe. Ik spinde ongeveer 500 yards aan singles in beide kleuren. Aanvankelijk dacht ik dat ik elke kleur met zichzelf zou vlechten, maar dit zou slechts ongeveer 250 yards van elke kleur opleveren. Door de kleuren samen te vlechten, maximaliseerde ik mijn yardage.
Barber pole plying neemt twee contrasterende singles en twijnt ze samen. Normaal gesproken resoneert barber pole garen niet met mij, omdat het vaak te druk is en er zelden goed uitziet in grote hoeveelheden. Omdat dit soort garens mij vaak afschrikt, besloot ik een stuk van 2 yard te testen als barber pole ply voordat ik een paar uur ging twijnen. Ik vond het 2 yard monster zo mooi dat ik de sprong waagde om de hele hoeveelheid te twijnen. Ik eindigde met ongeveer 500 yards worsted weight garen.
De resultaten waren aangenaam verrassend, omdat de variatie in de singles op wonderbaarlijke wijze met elkaar samenwerkte. Omdat ik nog een beginnende spinner ben en mijn roving een beetje "plakkerig" aanvoelde toen ik aan het draften was, waren mijn singles niet erg consistent. De variatie in grootte van het garen en de verzadiging van de kleur zorgden voor subtiele veranderingen in kleurdichtheid tussen het blauw en groen in het hele garen.
Ik leerde dat het blauw en groen, hoewel ze contrasterend zijn in kleur, niet contrasterend zijn in waarde. Waarde (grofweg gesproken) is de helderheid of intensiteit van een kleur. In dit voorbeeld zijn het blauw en groen bijna even helder, hoewel er enkele gebieden zijn met een hoger contrast in waarde door het garen heen.
Omdat ik geen project in gedachten had toen ik het garen spon, moest ik eerst een proeflapje maken om te zien in welk materiaal het het beste tot zijn recht zou komen.
Hierboven is dit proeflapje stevig en omvangrijk, zoals kenmerkend is voor haken. De effecten van het barber pole garen raken verward en ongeorganiseerd door de mechanica van de steek, die het garen op een willekeurige manier uitlijnt.
Het gebreide staaltje hierboven begint het garen op een meer gestructureerde manier uit te lijnen, aangezien de "benen" van de steken bijna verticaal zijn. Hier "poolen" de kleuren beter dan het gehaakte staaltje. De grotere naald liet het garen voller worden en creëerde een luchtige stof vol draperie.
Tot slot weefde ik een staal op de Zoom Loom (hierboven). De sterke horizontale en verticale structuur van plain weave zorgt ervoor dat de kleuren minder ongeorganiseerd lijken, maar de variatie in kleurdichtheid is overal in de stof te zien. Wanneer het garen is gevold, sluit het aan op elkaar en ontstaat er een zachte en warme stof die niet dicht is, maar toch een stevige structuur heeft.
Nadat ik alle proeflapjes naast elkaar had gelegd, besloot ik dat het geweven proeflapje het beste bij dit garen paste en dat ik hiermee de hoeveelheid stof uit mijn kostbare handgesponnen garen zou maximaliseren.
Ik ben van plan om een geweven tas te maken met Zoom Loom vierkanten. Blijf de blog volgen voor het patroon!