Door Jane Patrick
Het grootste deel van mijn weefwerk van de afgelopen 20 jaar was gericht op het stijve heddle weefgetouw, met name onze Flip en Cricket weefgetouwen. De workshop scheringschilderen bood de mogelijkheid om te weven op een schachtweefgetouw (ik gebruikte onze Wolf Pup 8.10). Ik begon met een van de draadsoorten die Sarah in onze lesnotities had voorgesteld (1,2,3,4,1,2,3,4,1,2,3,4,5,6,7,8,5,6,7,8,5,6,7,8,5,6,7,8). Toen het op het weven aankwam, zocht ik naar een tie-up en treadling in het Block Twill Chapter van Carol Strickler's A Weaver's Book of 8-Shaft Patterns . Ik zocht naar een soortgelijke draadsoort als die ik had gebruikt en bestudeerde vervolgens de patronen totdat ik er een vond waarvan ik dacht dat die zou werken voor mijn sjaals. Ik vond patroon 241-244 op pagina 59 erg leuk. Voor mijn eerste sjaal koos ik de knoop voor #241-242. Nu, door naar het trappelen. Omdat het al een tijdje geleden was dat ik op een schachtweefgetouw had geweven, besloot ik dat mijn hersenen moeite zouden hebben met het volgen van de trappelpatronen in het boek. Daarom bedacht ik mijn eigen patroon, waarbij ik een terugkeerpunt trapte: over de trappers lopen en weer terug.
Voor mijn tweede sjaal bleef ik bij pagina 59 en veranderde ik de knoop in de getoonde #243-244. Ik besloot de grijze randen te weven in een aanpassing van trappelen #243. Ik weefde vervolgens platbinding voor ongeveer 4" voordat ik overschakelde naar trappelen #244 voor het lichaam van de sjaal. Ik eindigde zoals ik begon. Wie zegt dat je dezelfde trappeling moet gebruiken voor de hele lengte van het weven?
Trapper: Om bij te houden waar ik was met trappen, heb ik een touwtje om een trapper bevestigd.
Warp extender: Ik gebruikte wat pedaalbindkoorden om de lengte van de schortstang tot de achterkant van het kasteel te verlengen. Ik luste het bindkoord om de schortstang, maakte een leeuwerikskopknoop, schoof er een kettingbundel in en trok strak. (Je kunt dit ook doen met stijve heddle-weefgetouwen.)
Zwevende zelfkant: Een verzwaarde zwevende zelfkant hielp om de zelfkantdraad strak te houden.
Franje draaien: Om de franje even lang te maken, legde ik een omwikkelde steen langs de onderkant van de sjaal om te voorkomen dat de sjaal ging schuiven. Een helende bordraster was een zeer nuttige gids bij het maken van even lange franjes. Ik draaide paren draden met de Schacht Fringe Twister en om de franjes gelijkmatig te draaien, telde ik omwentelingen voor een prachtig resultaat.
