Door Jacob Moore
Lang voordat ik de weefwereld betrad, had ik een carrière in de biologische wetenschappen. Ik heb veel tijd besteed aan het nadenken over manieren om data visueel weer te geven, en hoewel ik niet langer in de wetenschappen werk, is mijn interesse in datavisualisatie gebleven. Dus toen ik voor het eerst het idee van een temperatuurdeken tegenkwam, wist ik dat ik er uiteindelijk een zou maken, hoewel het me vele jaren kostte voordat ik de exacte vorm van mijn deken ontdekte.
Meestal gemaakt door middel van breien of haken, bevatten temperatuurdekens een rij of vierkant voor elke dag van het jaar, waarbij de kleur van het garen voor die dag wordt bepaald door de gemiddelde temperatuur van die dag. Aan het einde van het jaar wordt de deken een afbeelding van de temperaturen van het jaar. Als het een bijzonder warm jaar was, zal de deken de warmere kleuren benadrukken (meestal rood en oranje), terwijl als het een bijzonder koud jaar was, de deken de koelere kleuren zal benadrukken (meestal blauw en paars). Deze creaties zijn ook niet beperkt tot gemiddelde temperaturen - er bestaan veel variaties die minimale en maximale dagelijkse temperaturen, zonlichturen of dagelijkse weersomstandigheden zoals sneeuwval of regenval bevatten. Sommige verwerken zelfs al deze variabelen in één deken. Hier is een prachtig haakvoorbeeld van Maggie Carroll @nyhem_crochet.
Hoewel een enkele deken op zichzelf al leuk is, hebben veel kunstenaars en organisaties dit concept gebruikt als een manier om klimaatverandering te onderzoeken. Het Tempestry Project is bijvoorbeeld een door de gemeenschap ondersteund project waarbij individuen "tempestries" (temperatuurtapijten) maken met behulp van consistente kleuren op verschillende locaties op verschillende tijdstippen. Het eindresultaat is een opvallende visuele weergave van hoe de temperatuur op deze plekken is beïnvloed door het veranderende klimaat.
Ik begon mijn eigen temperatuurdeken in 2022. Ik was het jaar ervoor begonnen met weven nadat ik een virtuele weefles had gevolgd via de Weaver's Guild of Minnesota . Ik had nog geen groter vloer- of tafelweefgetouw en experimenteerde in plaats daarvan met kleinere, draagbare weefgetouwen. Toen ik de Schacht Zoom Loom tegenkwam, wist ik meteen dat dit het perfecte gereedschap was voor de deken. Met dit speldenweefgetouw kon ik elke dag één vierkant van 4”x4” weven en de vierkanten aan het einde van het jaar aan elkaar zetten om het eindproduct te maken.
Op dit punt begon ik met plannen. Ik wilde temperaturen gebruiken van mijn huidige huis in de Twin Cities, Minnesota, en gebruikte gegevens van het officiële temperatuurstation op de MSP International Airport . Met behulp van historische temperatuurgegevens van die locatie, bepaalde ik dat een bereik van -14 graden F tot 105 graden F waarschijnlijk het volledige bereik van temperaturen zou vastleggen dat ik in 2022 zou kunnen ervaren.
Voordat ik kleuren aan elk temperatuurbereik kon toewijzen, moest ik eerst mijn garen kiezen. Hier werd het belangrijk om te samplen. Na wat leuk rondkijken in een lokale wolwinkel, beperkte ik mijn opties tot ongeveer 5 merken garen met een groot kleurenbereik in mijn gewenste tinten. Terwijl de meeste temperatuurdekens een volledige regenboog aan kleuren gebruiken, neig ik naar koelere tinten, dus besloot ik groen te gebruiken voor warmere temperaturen en blauw voor de koelere temperaturen. Vervolgens weefde ik verschillende vierkanten met elk garenmerk en maakte ze vervolgens op verschillende manieren nat af om een idee te krijgen van hoeveel de deken zou krimpen en hoe zacht het eindresultaat zou zijn. Cascade 220 wolgaren was de duidelijke winnaar, met een grote selectie aan kleuren, minimale krimp en een ongelooflijk zachte afwerking.
Nadat ik mijn kleuren had ingesteld, was de volgende grote beslissing de weefstructuur die ik voor elk vierkant zou gebruiken. Ik wilde zowel de minimum- als maximumtemperaturen van de dag vastleggen en ook een enkele kleur opnemen die in elk vierkant aanwezig zou zijn om consistentie in de deken te creëren. Ik kwam de fantastische tutorial van Sue Burton tegen over het weven van een pied -de-poulepatroon op het weefgetouw en besloot die structuur te gebruiken. Ik experimenteerde met verschillende manieren om de derde kleur in het basispied-de-pouleontwerp te verwerken - strepen, half-en-half, blokken - en kwam op een ontwerp uit waarbij blokken met de maximumtemperatuur op de buitenste hoeken van het vierkant zouden worden geplaatst en een blok met de minimumtemperatuur aan de binnenkant van het vierkant. Blokken langs de zijkanten zouden een vermenging zijn van de kleuren met de minimum- en maximumtemperatuur.
Met alle beslissingen die genomen waren, was het eindelijk tijd om te beginnen met weven! Een van de bedoelingen van deze temperatuurprojecten is om elke dag tijd te besteden aan het project, en om mindfulness en aandacht te besteden aan het heden. En nadat ik was bijgepraat (het was eind februari toen ik eindelijk begon met het weven van mijn vierkanten), lukte het me om een aantal maanden lang een vierkant per dag te weven. Maar het tempo van het leven is natuurlijk niet constant en er waren veel momenten dat ik maandenlang niet weefde. Maar zelfs daarmee merkte ik dat mijn aandacht vaker naar het heden en de nuances van een bepaalde dag ging.
Ik voltooide het laatste 365e dagelijkse vierkant kort na het begin van 2023. Op dit punt moesten er meer beslissingen worden genomen. Er was geen goede manier om 365 vierkanten te verdelen in een dekenvormige rechthoek. Dus voegde ik 13 vierkanten toe om het totaal op 378 te brengen, waardoor ik een deken van 18x21 vierkanten kon maken. Ik gebruikte deze extra vierkanten om extra stukjes data weer te geven: met vier vierkanten voegde ik kruissteekpatronen toe aan een effen weefsel om de twee equinoxen en twee zonnewendes weer te geven; met één vierkant kruisstikte ik de locatie en het jaar van de data op een effen weefsel; en met de resterende acht vierkanten kruisstikte ik het specifieke temperatuurbereik op de bijpassende garenkleur om een kleurtemperatuurlegenda te maken. Voor de montage koos ik een eenvoudige whipstitch, waarbij ik de vierkanten diagonaal aan elkaar voegde, beginnend met 1 januari in de linkerbovenhoek en eindigend met 31 december in de rechteronderhoek.
Na het nat afwerken was de uiteindelijke deken ongeveer 84”x70”, en bevatte vierkanten die temperaturen van -17 graden F tot 103 graden F vertegenwoordigden (ik kon helaas niet mijn warmste temperatuurkleur gebruiken). In een snelle blik kun je dagen zien die bijzonder warm of koud waren, evenals grote stukken waar heel weinig veranderde.
Naast de opwinding van het zien van de uiteindelijke deken, is een van de beste onderdelen van dit project de vreugde om het met anderen te delen. Ik heb de eer gehad om de deken te tonen op een tentoonstelling die werd georganiseerd door het North Suburban Arts Center in Fridley, MN, en op de Minnesota State Fair in 2023. Door deze tentoonstellingen en het delen van het project met mijn lokale Guild, heb ik met zoveel verschillende mensen in contact kunnen komen en onze liefde voor weven en artistieke expressie kunnen delen.
Bovendien leerde ik mijn moeder, Tamra Moore, weven op een Zoom Loom, zodat ze haar eigen temperatuurdeken kon maken. Ze koos een traditioneler kleurenpalet en een haakverbinding, maar volgde mijn ontwerp voor al het andere. Ze maakte twee dekens met behulp van temperatuurgegevens uit 2022: één voor haar locatie in Denver, Colorado, en één met dezelfde temperatuurgegevens uit de Twin Cities die ik gebruikte. Het was fascinerend om te zien hoe het gebruik van een ander kleurenpalet het uiterlijk van de deken verandert, en om de uiteindelijke dekens uit Denver en Minneapolis te vergelijken. Het was zo'n genot om haar creaties tot leven te zien komen en mijn liefde voor weven met haar te kunnen delen.
Zal ik uiteindelijk nog een temperatuurdeken maken? Waarschijnlijk wel. Ik ben geïnteresseerd in het maken van een deken van 20-30 jaar geleden, plus nog eens 20-30 jaar van nu om een idee te krijgen van de impact van klimaatverandering op mijn huidige thuis. Maar ik geef het nog een paar jaar voordat ik weer aan zo'n groot project begin. In de tussentijd verken ik andere methoden om weven te gebruiken om de wereld om ons heen te representeren. Mijn huidige bezigheden zijn het maken van temperatuurbanden met behulp van tabletweefbrokaat, en experimenteren met hoe ik dagelijkse weerpatronen kan verwerken in een vloerweefontwerp met geklemde inslag en andere technieken. De mogelijkheden zijn eindeloos!
